خلاصۀ ۳ صفحه‌ای مبحث «چگونه آسوده‌تر زندگی کنیم؟»(با فشردگی ۸ درصد)
شناسنامه:
- زمان: محرم ۱۳۹۶
- مکان: تهران، حسینیه آیت الله حق‌شناس(ره)
- موضوع: چگونه آسوده‌تر زندگی کنیم؟
- متن جلسات: اینجا
- صوت جلسات: اینجا
- تعداد: ۱۲ جلسه
ضرورت مدیریت «راحت‌طلبی»
راحت‌طلبی یک امر غریزی است امّا بشر امروز نمی‌داند چطور به «راحتی» برسد. راحت‌طلبیِ مطلق انسان را به سقوط می‌کشاند. مسئولیت ما مدیریت راحت‌طلبی است، نه اینکه آن را نابود کنیم. ما وظیفه داریم برخی از راحتی‌ها و آسودگی‌‌ها را برای خودمان فراهم کنیم. با مدیریتِ رنج، می‌توان از رنج‌ها بهره برد و آن را به عاملی برای رشد و لذتِ ما تبدیل کرد.
آرامش و آسودگی -حتی در اوج گرفتاری‌ها- یکی از شاخص‌های زندگیِ درست و سالم است. داشتنِ زندگی آسوده‌تر صرفاً به منفعت شخصی ما مربوط نیست، بلکه رسالت اجتماعی، تاریخی و مهدویِ ماست.
یکی از علت‌های دین‌گریزی این سوءتفاهم بزرگ است که بعضی‌ها فکر می‌کنند دین‌داران دنبال آسایش نیستند و دین باعث رنج و سختی است. دین برای زندگیِ راحت‌تر و آسودگی بیشتر است و زندگیِ غیردینی عامل سختی و دشواری است. اگر آسودگی‌ات کم است و به هم ریخته‌ای، بدان از خدا دور هستی.
دین علاه بر اینکه اصرار دارد ما به یک زندگیِ آسوده در همۀ ابعاد -جسمی و روحی، شخصی و اجتماعی، شغلی و غیرشغلی- برسیم، برنامه و تکنیک‌های بسیاری به ما یاد می‌دهد.
برخی از مهم‌ترین راه‌های کاهش رنج و رسیدن به آسودگی بیشتر
1. پذیرش قطعی بودن رنج در زندگی
رنج جزء لاینفکّ زندگی انسان است. فرشتگان و حیوانات علاقه‌ها و تمایلات مختلف ندارند؛ امّا انسان طوری آفریده شده است که علاقه‌های مختلف دارد و مجبور است بین آنها دست به انتخاب بزند، وقتی یکی را انتخاب کرد طبیعتاً باید از علاقه‌های دیگر جدا شود. جداشدن از علاقه یعنی رنج. پس رنج به‌طور طبیعی با انسان همراه است.
2. تفکر
امام صادق(ع) می‌فرماید: «انسانِ دین‌دار فکر می‌کند و به آرامش می‌رسد.» (امالی، شیخ مفید، ص52) «فکر» یک راه کلی برای رسیدن به آرامش است؛ مثلاً اگر به این موضوع فکر کنی که روزی آنچه اکنون برای تو مهم است، دیگر مهم نخواهد بود، اهمیتش پیش تو کاسته می‌شود؛ آن‌وقت راحت می‌شوی.
3. دانستن فلسفۀ رنج‌های زندگی
اگر عمیقاً توجه کنیم که خداوند در رنج‌ها و سختی‌ها حکمت و فلسفه‌ای قرار داده است، نه‌تنها آرامشمان را از دست نمی‌دهیم، بلکه می‌توانیم از مشکلات اجتناب‌ناپذیر دنیا استفاده کنیم؛ همان‌طور که بعضی‌ها روی امواج دریا موج‌سواری می‌کنند.
یکی از فلسفه‌های رنج این است که خوبی‌ها و فضائل انسان، با رنج‌های پیاپی آشکار می‌شود. حکمت دیگر رنج این است که اگر انسان رنج نکشد، فاسد می‌شود، همان‌طور که اگر جسم انسان مدتی بی‌تحرک بماند، ضعیف و مریض می‌شود. گاهی رنج برای این است که خرابی‌های ما درست شود، مثل «تکبّر» که مانند علف هرز در ما رشد می‌کند. اگر خودمان در جانمان تذلّل و فروتنی پدید بیاوریم، خیلی از بلاهای ما از بین می‌رود. فلسفۀ دیگر رنج این است که تا اندازه‌ای جهنم (اصل رنج) را درک کنیم و از آن دوری کنیم.
4. دنبال مقصر نبودن
گاهی برای رنج‌های خودمان مقصّر پیدا کنیم تا از او انتقام بگیریم. ممکن است اطرافیان ما یا شرایط بد اجتماعی و مدیریتی، موجب اذیت و ناراحتی ما شوند، برای رفع آن باید تلاش کنیم امّا حواسمان باشد که خداوند به‌خاطر برخی مصالح و حکمت‌ها اجازۀ وقوع چنین اتفاقاتی را داده است. اول آرامشت را حفظ کن و بعد اقدام لازم را انجام بده.
5. محبت
«محبت» شاهراه رسیدن به آسودگی است. محبت خدا و اولیائش سختیِ راه خدا را آسان می‌کند و محبت خلق خدا سختی‌هایی را که از جانب مردم می‌رسد، آسان می‌کند.
6. پرهیز از شادی‌های بیخود
هرقدر از چیزهای بیخود خوشحال شوی، همان قدر از چیزهای بیخود ناراحت می‌شوی، پس از شادی‌های بیخود پرهیز کن.
7. انتخاب برخی از رنج‌ها
وقتی خودت برخی از رنج‌ها را انتخاب کنی، خدا مقدار زیادی از رنجت کم می‌کند؛ مثل انفاق (در انواع مختلفش).
8. استقبال از رنج‌های خدا خواسته
از رنج‌هایی که خدا برایت انتخاب می‌کند استقبال کن. پرسودترین رنج، رنجی است که جوان‌ترها از پدرها و مادرها تحمل می‌کنند. در مراتب بعد رنج همسر، رنج فرزند و بعد هم رنج دیگران قرار دارد. عده‌ای می‌خواهند خودشان را از این رنج‌ها خلاص کنند امّا وضع‌شان بدتر می‌شود.
9. دعا و توسل
مشکلات مؤمنین در دنیا بیشتر از دیگران است، چون خدا می‌خواهد مؤمنین را در دنیا سالم‌تر نگه دارد تا در آخرت نعمت بیشتر به آنها بدهد. مؤمنانی که می‌خواهند مشکلاتشان کمتر شود، زیاد دعا و توسل کنند.
ارسال نظر
لطفا قبل از ارسال نظر اینجا را مطالعه کنید