۰۱/۰۳/۲۹

کلیپ تصویری | امن‌ترین جای جهان

شناسنامه:

• تولید: بیان معنوی
• زمان: 05:08
• منبع: چگونه به خدا و امام زمان(عج) مقرب شویم؟-ج11

• دریافت با کیفیت (پایین(14مگابایت) | بالا(90مگابایت) | صوت)

• آپارات | یوتیوب

متن:

 ناامن بودن فضای زندگی انسان بستری است برای پناه بردن به آغوش امن الهی. این مسیر زندگی است و بندگی و حرکت به سوی او. خدا می‌فرماید هیچ‌جای دنیا امن نیست جز آغوش خود من، در مسیر آمدن به سوی من هم امنیت به این سادگی نداری. عمل انجام بدهی معلوم نیست قبول کنم، عمل خوب. عمل بد هم انجام بدهی که دیگر آن که جزا دارد هچ، بعد تازه من ممکن است سر بعضی از عمل‌های بد هم برای همیشه تو را بگذارم کنار. لذا می‌بینید سفرۀ عبادت و استغفار همیشه پهن است؛ اولیاء خدا همیشه می‌روند درِ خانۀ خدا از این فضای ناامن به خدا پناه می‌برند.

 ما کجا گول می‌خوریم؟ آنجاهایی که یک‌کمی در کنار خودمان ثبات احساس می‌کنیم. یک‌کمی در کنار خودمان تکرار اثرهای اسباب و علل را می‌بینیم، فکر می‌کنم اسباب و علل واقعاً یک کاره‌ای هستند توی دنیا. ما کجا گول می‌خوریم؟ آنجایی که می‌بینیم خب ما چند سال است داریم زندگی می‌کنیم سرطان نگرفتیم الحمدلله، خب لابد نمی‌گیریم دیگر، مرگ مال همسایه است. دیگران فوت می‌کنند، مگر ما هم فوت می‌کنیم؟ همیشه ما تا بوده، من که این‌جوری بوده من تا بوده دیدم دیگران فوت کردند، من فوت نکردم. خب آقا درست است تو فوت نکردی، ولی یک‌ روزی هم تو فوت می‌کنی، می‌گوید من به این نگاه نمی‌کنم زندگی‌ام ناامن نشود. خدا می‌گوید ببین نگاه کن، احساس ناامنی کردی به من پناه بیاور.

 بعد در روایت می‌فرماید از زن و بچۀ خودت هم احساس امنیت نکن. یعنی چی آقا اینها زن و بچۀ من هستند! بابا و مامان من هستند! من چجوری اینها را احساس امنیت نکنم از ایشان؟ می‌فرماید اولاد شما فتنه است، فتنه یعنی چی؟ محل آزمایشت است. ببین دوباره یک ناامنی اینجا خدا ایجاد می‌کند. اولاد شما، اموال شما فتنه است، شما از دارای‌هایت احساس امنیت نباید بکنی. آقا شما همه‌چیز را برای آدم ناامن کردی! شما از همه‌چیز احساس امنیت بکن بعد من هم بگویم بیا از خدا احساس امنیت بکن. می‌گویی باشد خدایا شما را هم ازتان احساس امنیت می‌کنیم، همه‌چیز هم داریم الحمدالله، از آنها همه باهم کمک کنید من احساس امنیت بکنم. نه، خدا می‌فرماید من باید تنها باشم. واقعاً اگر به خدا پناه ببریم حوصله‌مان سر نمی‌رود، یک اتفاق‌های بسیار زیبا و قشنگ می‌افتد. ارتباط ما با خدا شکل می‌گیرد، کم‌کم عاشق خدا می‌شویم. اگر شما از همه‌جا احساس ناامنی بکنید تازه شنوای حرف‌هایی می‌شوی که دربارۀ امنیت‌بخشی خدا هست! شنوا می‌شوی، توجه می‌کنی، متذکرش می‌شوی.

  آقا هر یک لحظه‌ای که، هر یک باری که، هر یک ذره‌ای که بگویی خدا امنیتم به تو است، هر یک لحظه‌ای که این را بگویی هزار فرسخ رشد می‌کنی در معنویت. بگویی خدا من احساس امنیت بی‌تو نمی‌کنم و خدا تو شاهد هستی من احساس امنیتم فقط به تو است. به سلامتم نیست، به جوانی‌ام نیست، به دارایی‌ام نیست، به مدرکم نیست، به مقام و موقعیتم نیست، خدایا احساس امنیتم فقط به تو است. هرکسی توانست این را به خدا بگوید! این می‌شود ایمان. مزۀ ایمان را تازه آدم می‌چشد! هیچ کجای عالم امنیت ندارد، هیچ‌ چیزی امنیت‌بخش نیست، «یُدْرِکْکُمُ الْمَوْتُ وَ لَوْ کُنْتُمْ فِی بُرُوجٍ مُشَیَّدَةٍ» در برج‌های بسیار محکم مرگ می‌آید سراغ‌تان را می‌گیرد. از چی احساس امنیت می‌خواهی بکنی؟  

 خدایا تو امان من هستی، تو امنیت‌بخش به من هستی. ببین خدا چه می کند با تو. مزۀ خدایی خودش و پناه‌دهندگی خودش را بهت نشان می‌دهد!