صوت دعای عرفه که در سال‌های مختلف توسط علیرضا پناهیان قرائت شده در ادامه آمده است. برای هر شب دو صوت موجود است. صوت اول که طولانی‌تر است کامل است و شامل گریزهای فارسی در میان دعا هم می‌شود. در صوت دوم، تمام گریزها حذف شده و قرائت بخش‌های عربی به صورت پیوست و بدون هیچ گریز فارسی آمده است.
یکی از ویژگی‌های خاص دعای عرفه این است که بیش از ادعیه دیگر دعای شکر است. به بخش‌هایی از شکر می‌پردازند که کمتر کسی به آن توجه می‌کند. ایشان نعمت‌های الهی که قبل از تولد و نعمت های شخصی، جسمی و فکری را بیان می‌کند تصور عمومی از دعا شکایت کردن است و اگر کسی بخواهد این تصور را کنار بگذارند، می‌تواند در دعای عرفه تمرین شکر کند. و می‌توان شخصیت اباعبد الله(ع) را در دعای عرفه شناخت که حضرت چقدر روحیه شاکرانه داشتند.
زندگی گران‌بهای امیرالمؤمنین(ع) که دردانۀ خلقت بود، خرج چه مسالۀ مهمی شد؟ خرج نشان دادن بدی‌های پنهان در عده‌ای از مؤمنین. بدترین‌شان خوارج بود که خیلی مذهبی، انقلابی و عدالت‌خواه بودند و مشکل اصلی آنها کج‌فهمی بود. از یک آیۀ قرآن برداشت کردند که باید علی(ع) و معاویه را بکشیم.
دلیل اصلی اصرار و گریۀ شدید ما برای استغفار، برخی رفتارهای نادرست نیست. علت اصلی که باید بخاطرش خیلی استغفار کنیم، نگرانی از وجود بدی‌های پنهان در خودمان است. بدی‌هایی که خودمان هم خبر نداریم. اطمینان به خود، چشمۀ اشک و استغفار را خشک می‌کند.
دعا را وابسته به حال نکنید. قبل از قرائت دعای عرفه، یکبار دعای عرفه را مطالعه کنید. دعا یک گفتگوی منطقی است. بعد از سر عقلانیت هم می‌شود اشک ریخت
چقدر لذت‌بخش است از زبان اباعبدالله الحسین(ع) با خدا مناجات کنیم. من همیشه در دعای عرفه گفته‌ام: خدایا! من نیامده‌ام دعا بخوانم، آمده‌ام دعا خواندن امام حسین(ع) را تماشا کنم و با اشک ریختنش، اشک بریزم. با ناله‌های او همنوا بشوم. لابد هر عنایتی به حسینت بکنی، به ما هم خواهی داشت. ان‌شاءالله یک روز در همین دعای عرفه، آنقدر خدا گناهانمان را ببخشد و بدی‌هایمان را جبران کند؛ که برای لحظه‌ای هم که شده صدای حسین فاطمه(س) را بشنویم، وقتی که دارد با خدا مناجات می‌کند...
کلیپ تصویری | راز یک بعد از ظهر