۹۶/۱۰/۰۳

کلیپ تصویری | The Truman Show

• تولید: بیان معنوی
• مدت زمان: 05:07 دقیقه​
• منبع: تقوا، طرحی برای ادارۀ جامعه/ 7

• 05:07 دقیقه | کیفیت (پایین(8 مگابایت) | متوسط(25 مگابایت) | بالا(87 مگابایت) | صوت(5 مگابایت))
• آپارات: (ببینید)
• تلگرام: اینجا

متن:

خیلی عالم جذّابی است عالم خودِ انسان. زیباترین سریال‌ها خودِ آدم است. خودِ آدم زیباترین سریال‌هاست. یک فیلم سینمایی هست که من ازش تقدیر می‌کنم متأسفانه خارجکی است خیلی فیلم خوبی بود. ترومن‌شو آره. ترومن‌شو این را من خیلی ازش تقدیر می‌کنم. چی بود فیلم؟ داستانش را برایتان تعریف می‌کنم.

یک استودیو درست کردند، همه در این استودیو دارند بازی می‌کنند. یک شهرکی است. یک نفر جوان هست آن بازی نمی‌کند. دوربین همه جای شهر گذاشتند، زندگی این سریالِ هر روزِ مردم جهان دارند می‌بینند. تنها کسی که بازی نمی‌کند خودش است این ترومن است. بعد به یکی علاقه‌مند می‌شود. دیگر می‌خواهند ازدواج کنند کارگردان احساس می‌کند این ازدواج بکند نقشۀ این به هم می‌ریزد جذّابیت‌های فیلم می‌آید پایین. می‌گوید خب ما ازدواج این را به هم بزنیم. خب این هم یک انسان است دیگر. زبل‌بازی در می‌آورد اِ! کیه دارد به هم می‌زند؟ آن پیرمرد بابای این است. بعد در می‌آورد مثل اینکه این بابای این هم نیست!

آقا از اینجا داستان تازه تعلیقش مثلاً شروع می‌شود. قایق را سوار می‌شود متوجّه می‌شود محیط طبیعی نیست همه دارند بازی می‌کنند. می‌رود می‌خورد به دیوار استودیو. این اینجا نگاه می‌کند می‌گوید پس همه‌اش فیلم بود؟ این شهری که ما داشتیم از بچّگی تا حالا زندگی می‌کردیم؟ بله، تو ترومن این شهر بودی. آقایان، آقایان محترم شما همه ترومن‌های این شهر هستید. همه در اطراف شما دارند نقش بازی می‌کنند تا تو امتحان بشوی. دوربین‌های فیلمبرداری خدا هم همه جا کاشته شده، پنجاه هزار سال طول می‌کشد سریالت را در قیامت به چشم‌های مبارکت نشان بدهند.

الآن این جلسه برای کی تشکیل شده؟ بفرمایید. ما؟ من. دوباره تکرار می‌کنیم درست جواب بدهند دوستان. این جلسه برای کی تشکیل شده؟ ترومن کیه؟ دوربین فیلمبرداری این جلسه رو کی زوم کرده؟ سخنران این حرف‌ها را برای کی دارد می‌زند؟ بعد از این جلسه ما از همدیگر پراکنده می‌شویم خدا با کدام یک از ما می‌رود خانه؟

شما می‌گویی ما رفتیم هیئت خدا ما را دید. ما نداریم ما. اصلاً ما نداریم. من! همه چی به خاطر من بود. همه چی به خاطر من بود. مؤمن از دنیا می‌رود خدا بهش می‌گوید که می‌گوید چرا من را بی‌خبرکی آوردی؟ می‌فرماید من سه بار به شما خبر دادم. کِی خبر دادی؟! آن بار اول پیارسال بود آن همسایۀ‌تان فوت کرد. ها! آن به من بود؟ آره دیگر تو ترومن را مگر قصّه‌اش را نشنیدی؟ بعد خبر بعدی چی؟ فامیل‌تان پارسال از دنیا رفت. ها! آن خبر دوم به من بود؟ بله. یکی دیگر هم فوت کرد از فامیل‌هایتان بود همین پارسال، اتفاقاً تازه دیده بودیش. آها آره آره! خب سه بار دیگر سه بار بیشتر باید خبر بدهیم؟ ما حواس‌مان. خدایا این اصلاً شوت است، اصلاً دنبال این حرف‌ها نیست که! این اصلاً. نه خب ما بهش گفته بودیم.

روایتش را بخوانید. می‌فرماید هر موقع تشییع جنازه شد خودت را در آن تابوت ببین. دارند می‌گویند بگو لااله‌الّاالله تو با همه خداحافظی کن. بعد دارند می‌گذارندش در قبر به خدا التماس کن. خدایا من را برگردان، خواهش می‌کنم، من آماده نیستم. بعد آن را گذاشتند در قبر بگو خدا به تو گفت برو ببینم. برو یک‌بار دیگر من به تو عمر دوباره دادم. روایت است. چقدر تأکید می‌کنند در تشییع جنازه بروید؟ چند قدم حداقل هفت قدم برو. آقا این هفت قدم چه سرّی دارد؟ هیچی به اندازۀ هفت قدم فکر کنی. سرّ ندارد، آشکار است. آخر من در این هفت قدم همه‌اش داشتم با رفیقم حرف می‌زدم.

آقایان محترم شما همه ترومن‌های این شهر هستید. همه در اطراف شما دارند نقش بازی می‌کنند تا تو امتحان بشوی. دوربین‌های فیلمبرداری خدا هم همه جا کاشته شده، پنجاه هزار سال طول می‌کشد سریالت را در قیامت به چشم‌های مبارکت نشان بدهند.