۹۵/۰۶/۲۲

حدیث | دنیا خواهی برای رسیدگی به خود و خانواده جزو دنیا خواهی به حساب نمی‌آید/ طلب دنیا برای رفع حوائج در واقع طلب آخرت است

متن روایت

عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِی یَعْفُورٍ قَالَ: قَالَ رَجُلٌ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع: وَ اللَّهِ إِنَّا لَنَطْلُبُ الدُّنْیَا وَ نُحِبُّ أَنْ نُؤْتَاهَا.

فَقَالَ: تُحِبُّ أَنْ تَصْنَعَ بِهَا مَا ذَا؟

قَالَ: أَعُودُ بِهَا عَلَى نَفْسِی وَ عِیَالِی وَ أَصِلُ بِهَا وَ أَتَصَدَّقُ بِهَا وَ أَحُجُّ وَ أَعْتَمِرُ.

فَقَالَ ع: لَیْسَ هَذَا طَلَبَ الدُّنْیَا هَذَا طَلَبُ الْآخِرَةِ.

ترجمه

عبداللّه بن ابى یعفورگفت: مردى به امام صادق(ع) گفت: به خدا سوگند! هر آینه ما در طلب دنیاییم و دوست مى‏داریم که به آن دست یابیم.

امام فرمود: مى‏خواهى به آن دست یابى که چه کنى؟

گفت: مى‏خواهم خود و خانواده‏ام را تأمین کنم و با خویشانم پیوند برقرار نمایم و با آن صدقه دهم و حج و عمره گزارم.

امام فرمود: این دنیا خواهى نیست، بلکه آخرت خواهى است.

منبع

کافی، ج5، ص72