<iframe src="http://www.aparat.com/video/video/embed/videohash/okPwg/vt/frame" allowFullScreen="true" webkitallowfullscreen="true" mozallowfullscreen="true" height="320" width="569" ></iframe>

متن کامل کلیپ:

همه شنیده‌ایم که امیرالمؤمنین علی(ع) این‌طور فرموده باشند که «شنیده‌ام دشمنان از پای دختر یهودی، خلخال کَنده‌اند. اگر مَرد مسلمانی به خاطر این غصه دِق کند و بمیرد کار ارزشمندی انجام داده است.» خُب این روایت-دقیقاً- به این صورت که مشهور شده نیست، اصل متن در نهج‌البلاغۀ شریف هم هست و شما می‌توانید با یک دقتی-در متن روایت- ببینید که معنای بسیار عمیق‌تری دارد.

معمولاً بر زبان‌ها جاری است که امیرالمؤمنین علی(ع) تحمل ظلم به یک زنی یا به یک دختری را نداشتند‌ و وقتی خبر رسید که دشمنان، جواهرات او را ربوده‌اند، با این حادثه خیلی دردمندانه برخورد کردند. در حالی‌که اصل ماجرا این نیست و دقیقِ کلام حضرت، سخن دیگری است.

حضرت می‌فرمایند: در فلان سرحدّات، برخی از سربازان معاویه حمله کرده‌اند و ضمن جنایت‌های خودشان به یک زن مسلمان و یک زن غیرمسلمان تعدّی کرده‌اند و جواهرات آنان را دزدیده‌اند، جواهرات آنها را به ظلم و ستم کَنده‌اند و ربوده‌اند، دستبند آنها یا گوشواره یا خلخال آنها را غارت کرده‌اند.(وَ قَدْ بَلَغَنِی أَنَّ الرَّجُلَ مِنْهُمْ کَانَ یَدْخُلُ عَلَى الْمَرْأَةِ الْمُسْلِمَةِ وَ الْأُخْرَى الْمُعَاهَدَةِ فَیَنْتَزِعُ حِجْلَهَا وَ قُلْبَهَا وَ قَلَائِدَهَا وَ رِعَاثَهَا؛ کافی/5/5- نهج البلاغه/خطبه 27)

در اینجا امیرالمؤمنین علی(ع) نمی‌فرماید که «چرا چنین ظلم بزرگی رخ داده است؟! و انسان اگر در این غصه بمیرد، حق دارد!» بلکه حضرت بعد از اینکه از غارت آنان سخن می‌گوید، می‌فرماید: در مقابل این غارتگری آنها، مردم منطقه چه کرده‌اند؟ جز اینکه طلب ترحم کرده‌اند و ملتمسانه از آنها خواسته‌اند: «خواهش می‌کنم به ما لطف کنید، خواهش می‌کنم گردنبندها را نبرید، خواهش می‌کنم ما را نزنید!» اما کسی در دفاع از این مردم و این زنانی که غارت‌ شده‌اند، شمشیر نکشیده است و آن غارتگران بدون اینکه زخم بردارند، بدون اینکه خونشان ریخته شود و احدی از آنها کشته شود، سالماً و غانماً برگشته‌اند(مَا تُمْنَعُ مِنْهُ إِلَّا بِالاسْتِرْجَاعِ وَ الِاسْتِرْحَامِ ثُمَّ انْصَرَفُوا وَافِرِینَ مَا نَالَ رَجُلًا مِنْهُمْ کَلْمٌ وَ لَا أُرِیقَ لَهُ دَمٌ؛ همان)

بعد از این است که حضرت می‌فرماید: «آدم اگر به خاطر این خبر از غصه بمیرد حق دارد؛ فَلَوْ أَنَّ امْرَأً مُسْلِماً مَاتَ مِنْ بَعْدِ هَذَا أَسَفاً مَا کَانَ بِهِ مَلُوماً بَلْ کَانَ عِنْدِی بِهِ جَدِیراً»(همان) یعنی آن چیزی که موجب می‌شود امیرالمؤمنین علی(ع) احساسِ درد و رنج کنند، این است که: «چرا وقتی به شما حمله کردند از خودتان دفاع نکردید؟!» چیزی که موجب می‌شود امیرالمؤمنین علی(ع) بگوید: «انسان اگر از خبر این غصه دِق کند، حق دارد» این است که چرا اجازه دادید دشمنان‌تان سالم برگردند؟! چرا علیه آنان شمشیر نکِشیدید و از خود دفاع نکردید؟! چرا التماس‌شان کردید؟! آدم با دشمنش با زبان التماس حرف نمی‌زند!

در همین خطبه امیرالمؤمنین علی(ع) قبل از بیان این کلمات، می‌فرماید: «بارها من به شما گفته‌ام که از خانۀ خود بیرون بروید و در آن نقطه‌ای که دشمن می‌خواهد به سوی شما حمله کند، در همانجا به دشمن ضربه بزنید! نگذارید دشمن به لبِ مرز خانه‌های شما برسد که آن‌گاه ذلیل خواهید شد و ضربه خواهید خورد.(أَلَا وَ إِنِّی قَدْ دَعَوْتُکُمْ إِلَى قِتَالِ هَؤُلَاءِ الْقَوْمِ لَیْلًا وَ نَهَاراً وَ سِرّاً وَ إِعْلَاناً وَ قُلْتُ لَکُمُ اغْزُوهُمْ قَبْلَ أَنْ یَغْزُوکُمْ فَوَاللَّهِ مَا غُزِیَ قَوْمٌ قَطُّ فِی عُقْرِ دَارِهِمْ إِلَّا ذَلُّوا؛ همان)‏ امیرالمؤمنین(ع) صریحاً می‌فرماید: قبل از اینکه دشمنان به شما حمله کنند به آنان حمله کنید! قبل از اینکه آنها به خانه‌های شما یورش بیاورند خانمان آنها را به هم بریزید!

امیرالمؤمنین علی(ع) در همین خطبۀ شریف و بعد از این کلمات، به مردمی که سخن او را گوش می‌کردند ولی آن را اجرا نمی‌کردند و از خود دفاع نمی‌کردند و در مقابل دشمنان‌شان غیورانه مقاومت نمی‌کردند، این‌چنین می‌فرماید: «یَا أَشْبَاهَ الرِّجَالِ وَ لَا رِجَال‏»(همان) ای نامردهایی که شبیه مردها هستید، اما مرد نیستید! شما ذهن کودکانه دارید و خیال‌بافی‌های اطفال، شما را در برگرفته است! اینها آخرین سخنرانی‌های امیرالمؤمنین علی(ع) است که با این غصه‌ها، دار فانی را وداع کردند!

امیرالمؤمنین علی(ع) سخنش و دردش این بود که چرا در خانه‌های خود نشسته‌اید و منتظر هستید که دشمن به شما حمله کند؟! خدایا، تو شاهد باش که جوانانِ ما در اینجا در مجلسی به نام «مدافعان حرم» دور هم جمع شده‌اند که اعلام آمادگی کنند که «ما حاضریم از خانه‌های خود بیرون برویم و دشمن را در آن‌سوی مرزها نابود کنیم! مبادا دشمنان به حرم امیرالمؤمنین علی(ع) تعدّی کنند! مبادا به جامعۀ مؤمنان و مسلمانان تعدّی کنند!»

ما دفاع از خانۀ خود را آنچنان گسترده می‌دانیم که حتی حاضریم از غیرمسلمانانی که در منطقه هستند نیز در مقابل دشمنان دیوْسیرت -که تماماً ایادی صهیونیست‌ها هستند- دفاع کنیم! استاد و امام ما امیرالمؤمنین علی(ع) است که می‌فرماید: «کسی که از خانۀ خود خارج نشود و از مردمی که مقابل دشمن ایستاده‌اند، دفاع نکند، مَرد نیست و نامرد است!» ما اعلام می‌کنیم که می‌خواهیم به دستور امیرالمؤمنین(ع) مردانه رفتار کنیم.

جوانان ما می‌دانند که امروز مصلحت نیست از اینجا لشکر لشکر نیرو اعزام شود، چون جوانان عراق و شام، خودشان دارند غیرتمندانه دفاع می‌کنند. هرچند گاهی در میان ما کسانی توفیق پیدا کنند خدمات مستشاری ارائه دهند، ولی این سینۀ سوختۀ جوانان ما است که وقتی می‌شنوند دخترکانی در اقصی نقاط این منطقه، در همسایگی‌های ما، غارت می‌شوند-می‌گویند-چرا باید به دشمنان مجال داد؟!

و من الآن می‌خواهم عرض کنم: یا امیرالمؤمنین(ع)! عراقِ امروز دیگر عراق آن روزی که شما دردمندانه در آن سخنرانی می‌کردید نیست! عراق امروز عراقی است که شیعیان به مناطق اهل‌سنت می‌روند و در آنجا از مؤمنین اهل‌سنت دفاع می‌کنند! عراق امروز عراقی است که اخیراً رزمندگان عراقی اعلام کرده‌اند: «ما بعد از اینکه تکفیری‌ها را در عراق نابود کنیم به سوریه خواهیم رفت و در آنجا هم دشمنان را نابود خواهیم کرد.» عراق امروز، عراقی است که سخنان امیرالمؤمنین(ع) و دردهای دل او را گوش کرده است! و ما افتخار می‌کنیم که چنین مؤمنانی در همسایگی ما مقاومت می‌کنند و مقابل دشمن ایستاده‌اند!

یا امیرالمؤمنین(ع)! جوانان ما آماده هستند برای انتقام خونِ مظلومیتِ تو، خون مظلومان کربلاو خون همۀ مظلومانی که در این منطقه سرهایشان از بدن‌ها جدا شده، خانه‌هایشان به غارت رفته و نوامیس‌شان به غارت رفته‌اند! خدایا، صبر جوانان ما به پایان رسیده است! خدایا، مهدی موعود را به ما برگردان! -دست‌هایی که می‌خواهند پای رکاب مهدی فاطمه، علمداری کنند و منطقه را و بلکه جهان را پاک کنند، برای آمین گفتن به سوی آسمان برفراز باشند- خدایا! به حقّ غصه‌های دلِ امیرالمؤمنین علی(ع) فرج مهدی ما را برسان! مکر دشمنان به خودشان برگردان! مظلومان منطقه و مظلومان یمن، خلاصیِ عاجل عنایت بفرما! هر آن بر عزت نایب امام زمان، رهبر عزیز انقلاب ما بیفزای!