۹۳/۰۹/۰۸

به مناسبت چهلم ایت الله مهدوی کنی

کلیپ تصویری | آیت الله مهدوی کنی از دیدگاه حجت الاسلام پناهیان

شناسنامه:

• تولید: بیان معنوی
• مدت زمان: 00:05:28

مدت زمان: 00:05:28

• 5:28 دقیقه | دریافت با کیفیت (پایین(5.9 مگابایت) | متوسط(20 مگابایت))
• دریافت صوت کلیپ (5.01 مگابایت)

متن:

  شاید بشود گفت مهم‌ترین فائدۀ انقلاب اسلامی این است که یا این نظام جمهوری اسلامی این است که بستری باشد برای رویش نمونه‌هایی که حجّت را بر خلق خدا تمام بکنند.

  این همه صحبت می‌شود از اینکه روحانیت نباید توی سیاست دخالت بکند. روحانی باید سنگینی خودش را حفظ کند. عالم دینی اگر توی سیاست برود، یا خودش خراب می‌شود به عنوان عالم دینی، یا جایگاه عالمان دینی را خراب می‌کند. یا توی عرصۀ سیاست چون بالاخره عالم دینی هست، توی عرصۀ سیاست ممکن است دقیق عمل نکند. فکر می‌کنند دین از سیاست چیزی سرش نمی‌شود اینجوری می‌گویند.

  ما در نمونه‌های عینی مثل حضرت آیت الله مهدوی دیدیم که آن حرف غلط است. ایشان آمدند احترام عالمان دینی را افزایش دادند، حرمت خودشان شکسته نشد، بعد از نیم‌قرن مجاهدت و سیاست‌ورزی تازه روز به روز صحت عملکردشان بر دوست و دشمن روشن می‌شود بیشتر از گذشته و یک الگوی سیاست‌ورزی قرار گرفتند.

  شما تشییع پیکر مطهرشان را امروز دیدید، ارادت مردم به ایشان چگونه بود؟ در حالی که ایشان خیلی از ملاحظات سیاسی را نداشت. شاید یک کسی پنجاه درصد جایگاه ایشان را توی جامعه و میان مردم داشت می‌فرمود من در انتخابات‌ها سراغ هیچ لیستی نمی‌روم، سراغ هیچ کسی نمی‌روم، چرا خودم را بدنام کنم؟ بالاخره من با انواع و اقسام مردم مرتبط هستم. بگذار این ارتباط من حفظ بشود. تا همین سال آخر یعنی تا همین چند ماه، یعنی تا دو سال قبل ایشان رسماً می‌آمد حتی به یکی از لیست‌ها اشاره می‌کرد.

  آیا با این راهنمایی‌ها شأن ایشان پایین آمد؟ مقام علمی ایشان کسر شد؟ کسانی که حتی دیگران را می‌پسندیدند به ایشان بی‌احترامی کردند؟ ایشان وقتی که وزیر کشور بودند کلام حضرت امام دربارۀ ایشان را شما بشنوید چگونه است. می‌فرماید که: «وزارت کشور از وزارتخانه‌های بسیار وسیع است و بحمدلله در رأس‌اش هم آقای مهدوی واقع شده‌اند. خب ما از سابق ایشان را ارادت داشتیم و حالا هم ارادت داریم و بعدها هم ارادت خواهیم داشت به ایشان.»

  شاید مورد دیگری نباشد، کمتر امام اینجوری تصریح می‌کنند که آقا من آینده هم به ایشان ارادت خواهم داشت. ما آن زمان جوان بودیم این چیزها را جسته و گریخته به گوش‌مان می‌خورد. چون این کلام امام کلامی نبود که حزب‌اللهی‌ها بین خودشان منتشر بکنند. فضای افکار عمومی حزب‌اللهی‌ها قبضۀ دست کسانی بود که مخالف آقای مهدوی کنی بودند و ایشان را مظهر اسلام آمریکایی می‌دانستند و به شدّت ایشان را غریب و منزوی می‌خواستند قرار بدهند. خود آنها الآن کجا هستند؟

  آدم خواست سیاست‌ورزی بکند باید بداند چگونه باید سیاست‌ورزی بکند. مثل آقای مهدوی کنی. مظلومیت بتواند تحمل کند. بعضی‌ها یک درصد مظلومیت ایشان را هم ندارند، صد برابر داد و فریاد دارند. آقا این آدم‌های بی‌ظرفیت که نباید بیایند توی عرصۀ سیاست که! آبروی سیاست اسلامی را می‌برند. آدم باید ظرفیت داشته باشد بیاید توی عرصۀ سیاست. نوع سیاست‌ورزی ایشان را شما ببینید. با سعۀ صدر، با سعۀ صدر در حدّ بالاترین تحمل مظلومیت‌ها. من فقط هی می‌خواهم توجه شما را جلب بکنم این عزّت و عظمتی که آقای مهدوی کنی امروز دارند می‌دانید این عزّت مال چه کسی است؟ کسی است که نامش را می‌خواستند از صفحۀ تاریخ انقلاب حذف کنند.

  سیاستمدارها یک مقدار رفتارهای دفاعی‌شان را بگذارند کنار از آقای مهدوی کنی یاد بگیرند. حزب‌اللهی و غیر حزب‌اللهی هم ندارد. یک کمی هم از این ستم‌هایی که به آقای مهدوی کنی شد و نتیجه نداشت در واقع، فقط روسیاهی به ذغال ماند، یک کمی از این روش‌ها دست بردارند. بگذارند هر انسان آزادیخواه فراجناحی خواست یک جایی انتقاد بکند حرفی بزند هر جوانی! راحت حرفش را بزند، انتقاد کند، نظرش را بدهد، حتی طرفداری بکند! چه اشکالی دارد؟

  ما اگر چنین سندی را در انقلاب‌مان نداشتیم برای بیان خیلی از انحاء سیاست‌ورزی‌های درست اسلامی درمانده می‌شدیم!